Jesień i DIY na Święto Zmarłych

Jesień

Był czas, kiedy nie lubiłam jesieni. Kojarzyła mi się z końcem wakacji i przemijaniem. Ale później mi się odmieniło, zaczęłam dostrzegać urok jej ciepłych barw, rześkiego powietrza i wirujących złotych liści... W tym roku jest zresztą wyjątkowo piękna. Przypomina mi czasy, kiedy kompletowałam wyprawkę i ruszałam do szkoły z plecakiem pełnym pachnących nowością książek, starannie wyselekcjonowanych zeszytów i uporządkowanym piórnikiem. Przyznam, że trochę mi tego brakuje - najchętniej wróciłabym do szkoły albo na uczelnię. Cóż, pewne etapy życia docenia się dopiero, kiedy przeminą. Teraz jesień jest dla mnie bardzo kreatywną i inspirującą porą roku. Odnajduję pozytywy nawet w tych zimnych, szaroburych dniach, okraszonych siąpiącym deszczem - siedzenie pod puszystym kocykiem z kubkiem czekolady/herbaty, w wygodnym fotelu, skąpanym w ciepłym świetle lampy nigdy nie jest przyjemniejsze niż wtedy, gdy na zewnątrz hula wiatr z deszczem - rozkoszuję się wówczas myślą, że jestem po tej stronie okna, a nie po tamtej :)

Powyższe zdjęcie zostało zrobione jeszcze latem, ale użyłam go do zilustrowania postu ze względu na kolorystykę. Rysunek był wykonany jakimiś pastelami dla dzieci, które kupiłam z ciekawości. Prawdę mówiąc, nijak się ma do rzeczywistości, bo z daleka nie widziałam dobrze szczegółów, a czego nie dowidziałam, to zmyśliłam ;) 

Święto Zmarłych

Dzień Wszystkich Świętych dla wielu z nas jest okazją do zadumy, dniem, kiedy pielęgnujemy pamięć o bliskich, którzy odeszli. Wspominamy ich, porządkujemy ich groby, zapalamy znicze. 

Pamiętam, że gdy byłam dzieckiem, zawsze 1 listopada wierciłam rodzicom dziurę w brzuchu, by iść na cmentarz po zmroku. Setki płonących zniczy wyglądały wtedy tak niesamowicie. No i ta złota łuna na tle czarnego nieba, którą widać było już z daleka. Minęło jednak trochę czasu i spoglądam na tę tradycję nieco inaczej. Oczami wyobraźni widzę tony tandetnych sztucznych kwiatów oraz zniczy (które nie nadają się do recyklingu) zalegające na wysypiskach. Poza tym, większość zarówno jednych jak i drugich jest moim zdaniem kiczowata i zwyczajnie brzydka (Ach te plastikowe podstaweczki malowane na złoto i hit sezonu - sztuczne diamenciki - Luksusowość tak bardzo...). W tym roku ozdabiając groby bliskich postawiłam zatem na coś bardziej naturalnego i sezonowego: trochę szyszek, jarzębiny, orzechów, słomiana podstawka z Action i klej na gorąco... Nie wiem, jak ten ostatni wpływa na środowisko, ale wydaje mi się, że i tak lepsze to niż plastikowy stroik... W przyszłym roku rozejrzę się za jakąś bardziej ekologiczną alternatywą, rozważam też stworzenie własnych zniczy, bez plastiku. Co sądzicie o takich rozwiązaniach? Wiem, że nie każdego stać na żywe kwiaty, które nie postoją długo, ale w tym wypadku efekt jest chyba całkiem przyjemny, a koszt był niewielki, przedsięwzięcie wymagało jedynie trochę czasu (jeden stroik zajął mi ok. 1.5h). 1 podstawka - 4PLN, klej - 8PLN (starczyło na 3 wieńce), szyszki, orzechy, jarzębina itd - za darmo. Pewnie nie każdemu się to podoba, ale sądzę, że moi pradziadkowie i dziadek, których miejsca pochówku te twory teraz zdobią, nie poczuliby się urażeni, zresztą, prababcię pamiętam jako zwolenniczkę rzeczy naturalnych - dziarską staruszkę w goglach zbierającą głóg, lub przemierzającą okoliczne łąki w poszukiwaniu jakichś magicznych ziółek.